Birgit is 31 jaar, woont in Mariakerke en is mama van Janis, 11 weken jong. Ze is kinesitherapeut van beroep.
Hoe verloopt de borstvoeding tot nu toe?
Heel vlot. De bevalling is vrij snel gegaan. Plots legde de vroedvrouw hem aan mijn borst en begon hij onmiddellijk goed aan te happen en te zuigen. Een heel ontroerend moment voor ons. Voor we het goed en wel beseften, was Janis er en lag hij aan mijn borst te drinken. Janis deed het van in het begin heel goed. Ik had thuis al twee tubes tepelcrème, tepelhoedjes en de zilveren tepelkapjes liggen die mijn zus zo goed geholpen hadden, maar ik heb dat eigenlijk niet nodig gehad. Ik had niet gedacht dat het van in het begin zo natuurlijk ging aanvoelen en zo vlot ging gaan. Ik ben daar heel dankbaar voor!
Voor we het goed en wel beseften, was Janis er en lag hij aan mijn borst te drinken.
De nachten vielen mij initieel zwaar. Ik zag er tegenop om te gaan slapen omdat ik wist dat hij elk moment kon wakker worden en ik weer ging moeten borstvoeding geven. Ik ben nogal gevoelig aan weinig slaap maar heb op een bepaald moment gelukkig de knop kunnen omdraaien dat dit maar tijdelijk is. Ik heb mij er niet meer tegen verzet en ben meegegaan in zijn ritme. We kregen ook best veel bezoek over de vloer; leuk, maar zo vermoeiend. Nadat ik op een nacht ziek ben geworden, hebben we iedereen afgezegd. Mijn lief ging dan overdag veel met hem wandelen tussen de voedingen door zodat ik wat kon bijslapen. Ik had dat wel nodig om fysiek en mentaal te kunnen rusten.
Hoe vaak voed je gemiddeld per dag?
Om eerlijk te zijn, kan ik daar niet echt op antwoorden. Het verschilt ook zo per dag. Ik ben zelf een beetje chaotisch van aard en die regeltjes geven mij wat stress. Hij komt goed aan en drinkt vlot, dus ik hoef er ook niet mee bezig te zijn.
Gaf je moeder jou borstvoeding? En had dit een invloed op je eigen borstvoedingservaring?
Ik ben de jongste van 5 kinderen, waaronder een tweeling. Mijn mama gaf aan alle kinderen borstvoeding. Ze vertelde mij onlangs dat ze daar wel een beetje heeft voor moeten strijden. Zeker bij de tweeling raadden ze haar aan om meteen flessenvoeding te geven, omdat haar productie zogezegd te laag zou zijn. Ze heeft echt moeten zeggen dat ze liever borstvoeding wou geven en heeft het toch een tijdje gedaan. Het heeft geen invloed gehad op mijn eigen ervaring maar het is wel leuk dat je plots die verhalen hoort, terwijl we daar anders nooit echt over gepraat hebben.
Hoe voelt het om borstvoeding te geven op een openbare plaats?
Ik heb daar zelf totaal geen problemen mee. Hoewel ik op voorhand dacht dat ik mij daar toch wat ging moeten overzetten, voelt het super natuurlijk aan. Ook vanuit mijn omgeving voel ik dat mensen daar niet raar over doen.
Je kledingkeuze is toch een stuk beperkter als je weet dat je snel je borst moet kunnen boven halen.
Wat ik dan wel merk, is dat ik minder ontspannen ben. We moeten op verplaatsing soms zoeken naar de juiste houding om borstvoeding te geven. En als we in gezelschap zijn, geraken Janis en ik snel afgeleid. Ik merk dat hij daardoor onrustiger is en dus minder goed drinkt. Ook qua kledij was het wat zoeken in het begin. Je kledingkeuze is toch een stuk beperkter als je weet dat je snel je borst moet kunnen boven halen. Ondertussen heb ik al een goeie selectie uit mijn kleerkast gehaald die borstvoedingsproof is.
Hoe kijk je naar je borsten? En is die blik veranderd sinds je borstvoeding geeft?
Ik ben altijd blij geweest met mijn borsten, niet te groot, niet te klein.
Het is grappig om te beseffen hoeveel aandacht er nu naar mijn borsten gaat. Voelen welke er het volst is, het kolven, tepels die lekken,... Plots spelen ze zo een grote rol in mijn leven. En natuurlijk kijk ik er nu veel meer naar als Janisje aan het drinken is. Ik ben er best fier op, hoe ze er uit zien en wat ze kunnen.
Het is grappig om te beseffen hoeveel aandacht er nu naar mijn borsten gaat.
Moest er een toekomstige mama naast jou zitten, welk advies zou je haar geven?
Ik vind het moeilijk om advies te geven omdat alles bij mij zo gemakkelijk ging. Ik zou zeggen: het is echt de moeite om het samen te proberen. Laat het op je afkomen en vraag snel hulp als je je onzeker voelt of als er iets niet lukt. Het is een beetje gelijk bij de bevalling denk ik, hoe meer stress en angst je op voorhand al hebt, hoe moeilijker het kan gaan.
Het is echt de moeite om het samen te proberen.
Herinner je je een grappig moment tijdens het voeden?
Soms is Janis zo gulzig in het begin waardoor hij zich verslikt en moet hoesten. Dan begint hij te vechten met mijn borst omdat hij wil drinken maar er veel te veel uitkomt. Dat is grappig en zielig tegelijkertijd! Ik moet hem dan even kalmeren voor we verder kunnen doen.
Hij kan ook echt zo leuke slokgeluiden maken terwijl hij drinkt. Ik zie hem dan geconcentreerd kijken met zijn grote ogen. Ik word er helemaal week van. Hemels. Ik probeer er op te letten dat ik er genoeg van geniet en leg mijn gsm ook eens ver weg zodat ik in het moment ben met hem.
Welke rol speelt jouw partner in het verloop van de borstvoeding?
Mijn vriend legde hem de eerste weken telkens in de juiste positie. Hij haalde hem uit zijn bedje ‘s nachts en legde hem op het borstvoedingskussen. Hij maakte een bordje aan de muur met rechts/links op dat ik kon omdraaien zodat ik niet vergat welke borst ik moest geven en hielp mij ook herinneren om het effectief om te draaien. Het voelde echte als teamwork. Ik heb dat erg gemist toen hij weer ging werken. Het bordje hangt er nog steeds, al is het in weken niet meer gebruikt, maar het doet mij denken aan die eerste momenten samen.
Je hebt als vrouw de kans om dit te mogen doen, maar het vraagt veel van je.
We slapen nu even apart in de week tot ik ook weer ga werken omdat hij altijd wakker wordt als Janis wil drinken. Het is wat onnozel dat we beiden onze nachtrust verliezen als hij toch niet echt iets kan doen, maar ik voel mij nu soms wel wat alleen. Dat maakt borstvoeding geven voor mij één van de mooiste, intiemste maar evenzeer pittigste ervaringen die ik al meemaakte. Je hebt als vrouw de kans om dit te mogen doen, maar het vraagt veel van je.
Wat is je favoriete borstvoedingshouding?
Het liefst "handsfree" op een borstvoedingskussen. Als dat niet kan, de doorgeschoven madonnahouding. In het ziekenhuis lag ik vaak op mijn zij tijdens de voedingen, maar eens thuis zijn we dat een beetje verleerd. Hij kan veel minder goed aanhappen zo. Soms probeer ik het ‘s ochtends nog eens omdat het zo gezellig is, met wisselend succes.
Waar zie je jezelf staan binnen dit en één jaar (als het op borstvoeding aankomt)?
Ik heb mij voorgenomen om geen doelen te stellen. In december begin ik weer te werken, na vier maanden thuis te zijn geweest. Als we een ritme vinden dat ik haalbaar vind, wil ik graag nog even verder doen. Hoe lang precies laat ik op mij afkomen. Ik moet er aan wennen dat ik niet gewoon spontaan de deur kan uitgaan. Het kolven vergt wat tijd en planning. Al zal het mij toch zwaar vallen als ik ga stoppen en zo Janis al een beetje los moet laten.
Vat jouw ervaring met borstvoeding samen in 1 zin?
Het voelt voor mij als terugkeren naar onze natuur, zo schoon en zo puur.
Wil je ook graag jouw borstvoedingsverhaal in woord en beeld laten vastleggen? Boek dan een fotoshoot met Josefien