Hoe verloopt de borstvoeding tot nu toe?

We kenden een moeizame start. Fay had bij de geboorte geen hartslag, ze was verzwakt door een infectie en heeft 6 dagen op Neonatologie gelegen. Gelukkig mocht ik al die tijd bij haar op de kamer blijven, ze hadden een bed voor me neergezet. Ik heb nog nooit zo’n oergevoel gevoeld. Ik dacht: ‘zonder mijn baby ga ik dit ziekenhuis niet uit!’.

Borstvoeding geven lukte niet, ze wilde niet aanhappen, was te moe en verzwakt. De verschillende verpleegkundigen hadden allemaal andere adviezen en dat maakte het moeilijk. We hebben ook nog cupfeeding geprobeerd maar ook hierbij viel ze in slaap. Ik werd onzeker, en voelde een enorme druk, ik wilde zo graag borstvoeding geven! Totdat een lactatiedeskundige zei: ‘uw kindje is ziek, we laten haar eventjes bekomen’. Ik was dankbaar dat ze dit zei, dit haalde de druk eraf. Ondertussen kreeg ze voeding/vocht door een infuus.

Ik ben meteen gestart met kolven, ook dit ging in het begin moeizaam. Toen een verpleegkundige de opmerking maakte dat ik te weinig produceerde en ze poedermelk wilde geven voelde ik zo’n boosheid opkomen! ‘Nee, borstvoeding is zo belangrijk voor het ontwikkelen van haar afweersysteem en hechting’! Als moeder voelde borstvoeding geven voor mij zo natuurlijk, ik wilde het niet op een andere manier. De dag nadien had ik een enorme overvloed aan melk! Tijdens het kolven keek ik de hele tijd naar Fay, bleef ik goed ademen, en het stroomde!

Als moeder voelde borstvoeding geven voor mij zo natuurlijk, ik wilde het niet op een andere manier.

Op dag 4 hebben we geprobeerd met een tepelhoedje en dit ging wel! Oh, wat een opluchting! Tranen van geluk! De eerste maand vond ik zeer pittig; pijnlijke tepels, tepelkloven... en ik vroeg me af waarom vrouwen daar niet openlijk over praten? Gelukkig werd ik goed opgevolgd en begeleid door twee fantastische vroedvrouwen. De tepels heelden en borstvoeding geven werd zo fijn!

Fay groeide als kool. Ze heeft altijd bij mij in bed geslapen of in een co-sleeper en dat maakte dat ik ook bij de nachtvoedingen uitgerust was. Vaak viel ik zelf alweer in slaap terwijl ze dronk. Ik heb haar ritme gevolgd, gaf haar de borst als ze wilde. Hoe ouder ze werd, hoe meer dit om troost en nabijheid was. Nu vraagt ze zelfs water om te drinken tussen de borstvoeding door! Dus echte voedingswaarde heeft het niet meer. Wel zorgt het voor warmte, verbinding, zachtheid en tot rust komen.

Echte voedingswaarde heeft het niet meer. Wel zorgt het voor warmte, verbinding, zachtheid en tot rust komen.

Hoe vaak voed je gemiddeld per dag?

Op haar/mijn tempo hebben we de borstvoeding langzaam afgebouwd. Tot 17 maanden dronk ze ook nog ’s nachts en vanaf haar 2 jaar waren het vooral de troostmomenten ('s ochtends, bij het ophalen van de crèche en voor het slapen gaan). Sinds ze naar school gaat, had ze zelf geen behoefte meer om ’s middags te drinken. De ochtendvoeding voelde voor mij na 3 jaar teveel... net wakker en al dat gefriemel aan mijn lijf! Hier afscheid van nemen was eventjes moeilijk, maar haar wat afleiden en sneller opstaan maakte het tot een fijne overgang. Nu drinkt Fay alleen nog ’s avonds voor het slapen gaan. Dan liggen we allebei in haar bedje, lees ik een boekje voor en dan drinkt ze nog. Als ze erg moe is, valt ze aan mijn borst in slaap, en ik val vaak mee in slaap. We genieten nog intens van dit intieme, verbindende en rustige moment samen.

De ochtendvoeding voelde voor mij na 3 jaar teveel....net wakker en al dat gefriemel aan mijn lijf!

Hoe voelt het om borstvoeding te geven op een openbare plaats?

In het begin voelde dat onwennig, ik was nog niet zo handig met borstvoeding geven. Dan is trui omhoog, haar laten aanhappen, goed vasthouden en mezelf nog een beetje bedekken een grote opgave! Maar nadien heb ik volledig op mijn gemak veel in het openbaar borstvoeding gegeven. Op café, in de trein, op het vliegtuig, in het park, bij vrienden... wanneer Fay wilde drinken dan gaf ik haar voeding, ongeacht waar we waren, ongeacht of mijn borst nu goed bedekt was of niet. Ik werd er steeds vrijer in. Hoe ouder ze werd, hoe meer verbaasde of vertederende blikken ik kreeg, nooit afkeurende. Ik glimlachte dan altijd terug. Daarom doe ik ook mee aan dit project, om het taboe te doorbreken over borstvoeding geven aan peuters/kleuters. Ook dat is natuurlijk!

Hoe ouder ze werd, hoe meer verbaasde of vertederende blikken ik kreeg, nooit afkeurende.

Hoe kijk je naar je borsten? En is die blik veranderd sinds je borstvoeding geeft?

Ik ben immens fier op mijn borsten! Al zo lang voeden ze en troosten ze mijn dochter, wat een wonder van de natuur! Wat een prachtige borsten heb ik! Ze horen bij mijn vrouwelijk lijf en sinds de borstvoeding ben ik zo blij met ze!

Voordat ik borstvoeding gaf was dit gevoel anders. Er is zelfs een tijd geweest dat ik door negatieve commentaren me schaamde voor mijn borsten. Toen ik zwanger was, voelde ik me wat onzeker, ergens dacht ik dat ik door mijn kleine borsten (cup a/b) de borstvoeding niet goed zou lukken. Het tegendeel was waar! En Fay vraagt: ‘mama, waarom heb je zulke grote borsten?’ Het is allemaal een kwestie van perspectief!

Ergens dacht ik dat ik door mijn kleine borsten de borstvoeding niet goed zou lukken. Het tegendeel was waar!

Moest er een toekomstige mama naast jou zitten, welk advies zou je haar geven?

Volg je eigen intuïtie, jouw eigen weg die je wilt gaan met je baby... wel of niet borstvoeding, lang of kort borstvoeding... Blijf dicht bij jezelf en doe wat goed voelt voor jou. Vertrouw op jouw moedergevoel!

Herinner je je een grappig moment tijdens het voeden?

Ja! Tijdens een vakantie in Portugal viel Fay van een trap. De wonde in haar achterhoofd moest gehecht worden. Dus daar lag ze op een dokterstafel, drinkend van mijn borst (dé manier om haar tot rust te brengen). De arts keek naar haar hoofdwond maar ook rechtstreeks naar mijn borsten, ik denk dat hij nog nooit zo’n uitzicht had bij het hechten van een wond! Hij maakte er nog een grapje over met de verpleegster die assisteerde, niet wetende dat ik wel een woordje Portugees versta. Het was een hilarische situatie.

De arts keek naar haar hoofdwond maar ook rechtstreeks naar mijn borsten.

Als kleuter heeft Fay nu ook hele grappige opmerkingen: ‘mama, waar zit het gaatje dan? Heeft de dokter een gaatje in je tepel gemaakt? Mama, in deze borst zit maar een beetje melk, in de andere niets’.

Wat is je favoriete borstvoedingshouding?

Nu hebben we maar 1 houding en dat is liggend naast haar in bed. Toen Fay een baby was vooral de madonna houding, al vond ik liggend samen op de zetel of schapenvacht toen ook al zeer gezellig.

Waar zie je jezelf staan binnen dit en één jaar (als het op borstvoeding aankomt)?

Zolang het goed blijft voelen voor mij en Fay wil ik graag ons avondmoment behouden. Het zal op een moment eindigen en ik vertrouw erop dat dit op een afgestemde manier zal verlopen. Het lijkt me ook mooi om dan echt een ritueel te doen met Fay. Een bewust en mooi afscheid van het zo dicht bij elkaar zijn.

Vat jouw ervaring met borstvoeding samen in 1 zin?

Wat een ontroerend mooi en verbindend geschenk van de natuur!