Hoe verloopt de borstvoeding tot nu toe?

Bonnie werd geboren in de de armen van haar papa. Mijn lief nam haar aan en legde ze op mijn buik. Ze liet eerst stevig van zich horen en ik herinner me hoe snel en instinctief ze daarna haar weg zocht naar mijn borst. Ik was helemaal overdonderd door dit magisch natuurlijk gebeuren. Die eerste nacht deed ik niets anders dan staren naar dat mooie wezentje dat bij me lag in bed. Alles verliep redelijk goed dus ze gaven ons veel rust en ruimte in het ziekenhuis. Op de momenten van verzorging merkte ik dat de verschillende adviezen me verwarden in de zoektocht met de borstvoeding. We voelden ons fysiek goed en er zat thuis lekker eten in de diepvries dus vertrokken we de avond na haar geboorte huiswaarts.

Die eerste nacht deed ik niets anders dan staren naar dat mooie wezentje dat bij me lag in bed.

Thuis werden we verder opgevolgd door onze gekende vroedvrouwen. Ik vond het heel fijn om vertrouwde gezichten te ontvangen in ons nest, om onze zorgen pre- en postpartum en ons bevallingsverhaal met hen te kunnen delen. Bonnie’s techniek was al knap en mijn productie kwam goed op gang. Twee weken later begon ze plots veel te huilen. Het bleek spruw. Het deed pijn voor haar bij het drinken, wat zorgde voor veel aanhappen en lossen, wat dan weer extra pijnlijk was voor mijn tepels, met kloofjes als gevolg. Haar hongersignalen zorgden tijdens die periode voor stress en ik huilde soms van de pijn tijdens het voeden. Door minder goede stimulatie daalde mijn productie en kon ik haar niet meer voorzien van genoeg melk. Ik herinner me nog hoe verdrietig en hulpeloos ik me voelde die tijd. Onze vroedvrouw voelde aan hoe vastberaden ik was en stimuleerde ons actie te ondernemen en vertrouwen te proberen hebben. Veel aanleggen, kolven na iedere voeding, extra rust nemen en bellen naar een vriendin met de vraag of ze me wat melk kon doneren om Bonnie aan te sterken. Na 10 dagen doorzetten, keerde de balans terug. Ik was zo dankbaar en trots!

Dat borstvoedingskussen, ik werd daar enkel onhandig en gefrustreerd van.

Ik ontdekte dat ik absoluut niet ben gemaakt voor accessoires. Dat borstvoedingskussen, ik werd daar enkel onhandig en gefrustreerd van. Mijn lief zei op een bepaald moment: “Let it go. Ze hebben zo’n ding niet niet overal ter wereld hé.. zoek het gewoon uit met je lijf en met Bonnie.” Schitterend advies. Daarna voedde ik ze op mijn manier in een voorover gebogen kleermakerszit, zij lag in mijn schoot. We doen het eigenlijk nog altijd zo!

Na drie maanden waren wij en de melkproductie echt goed afgestemd op elkaar en werd het zo’n heerlijke reis. Die handjes die je borst en rug omhelzen, handjes die je gezicht willen aanraken, een blik en een glimlach uitwisselen, spelen met eerste geluidjes of 's nachts als ze op mijn schouder in slaap valt na een boertje, nog eens ruiken in haar nek.. buitengewoon heerlijk en het allemaal waard.

De zorg voor Bonnie delen was niet gemakkelijk want ik had altijd net genoeg melk, geen of weinig voorraad in de diepvries. Ik koos ervoor om er te zijn voor haar en haar minder lang of snel aan anderen over te laten. Nu heb ik door extra te kolven een klein beetje opgebouwd. Ze gaat intussen naar de crèche en ik start deze week met werken. Ik heb mezelf een tweedehands kolf gekocht en ben klaar voor het volgende avontuur!

Hoe vaak voed je gemiddeld per dag?

Eerlijk, ik ben er niet voor gemaakt om dat te tellen of bij te houden. Ik slaag er niet in dat te onthouden. Ik volg Bonnie en mijn gevoel en als ik echt twijfel of met een vraag zit, bel ik de vroedvrouw op. Ik vermoed dat het varieert tussen de 8 en 11 voedingen op 24 uur. Tegenwoordig zitten we wel in een soort van ritme en merk ik dat ze vaker vraagt als ze zich ziekjes voelt of erg groeit.

Ik volg Bonnie en mijn gevoel en als ik echt twijfel of met een vraag zit, bel ik de vroedvrouw op.

Gaf je moeder jou borstvoeding? En had dit een invloed op je eigen borstvoedingservaring?

Ik vermoed van niet of eerder kort. Ze vertelde me dat ze na 6 weken terug ging werken. Ik ben vooral opgegroeid met flesjes en ze vertelt dat borstvoeding toen niet in de mode was. Mijn mama is een enorme steun geweest als Bonnie werd geboren. Altijd bereikbaar voor een belletje als ik het even niet meer wist, ons huis eens komen poetsen, ons voorzien van lekker eten enzovoort.

Ik merkte wel dat onrust of huilen bij Bonnie of onzekerheid bij mij ervoor zorgde dat mama snel ging twijfelen aan de borstvoeding: “Heeft ze wel genoeg? Je kan toch niet zien hoeveel ze binnenkrijgt? Waarom geef je niet gewoon een flesje, dan weet je het tenminste?”. Het leidde af en toe wel eens tot een discussie. Ik heb me wat moeten losmaken van mama’s mening en ben ervoor blijven gaan. De maanden daarna zei ze soms: "Amai ze drinkt wel mooi of amai zie eens hoe goed ze drinkt.” Ik vermoed dat ze het toch best bijzonder vindt om zien.

Hoe voelt het om borstvoeding te geven op een openbare plaats?

Ik voel mij gewoon dezelfde mama en vrouw als ik Bonnie voed binnenshuis en buitenshuis. Dichtbij mijn visie, dichtbij mezelf. Ik kruip ook wel wat mee in die cocon dus ik denk niet echt na op die momenten of let niet op blikken van anderen.

Ik voel mij gewoon dezelfde mama en vrouw als ik Bonnie voed binnenshuis en buitenshuis.

Verder zeg ik opnieuw, accessoires, nee bedankt. Ik ga niet beginnen foefelen met zo’n doek. Dat is net het handige aan borstvoeding vind ik, minder organisatie, minder gerief en gewoon puur in je natuur zijn. Tijdens corona lockdowns vond ik voeden in het openbaar wel een uitdaging. Door de verplichte sluiting van de horeca, weet ik ondertussen heel goed de zitbanken in de natuur staan in mijn omgeving, ze zijn trouwens schaars. Bij slecht weer werd het vaak voeden in de auto of rechtopstaand in madonnahouding schuilend onder een boom of afdakje. Ik kijk enorm uit naar een borstvoedende zomer!

Ik ga niet beginnen foefelen met zo’n doek. Dat is net het handige aan borstvoeding vind ik, minder organisatie, minder gerief en gewoon puur in je natuur zijn.

Ik vind het wel erg zoeken in je kleerkast met borstvoeding buitenshuis. Soms waren we al op stap toen ik besefte dat ik mijn kleed helemaal zou mogen optillen om Bonnie te voeden. Toch maar even terug naar de auto dan, haha. Ik zou het ook heel fijn vinden moesten er wat mooiere borstvoedingsbh’s ontworpen worden en ik hoor dat ook bij vriendinnen. Een gat in de markt als je het mij vraagt!

Hoe kijk je naar je borsten? En is die blik veranderd sinds je borstvoeding geeft?

Mijn borsten zijn over de jaren heen erg veranderd. Ze zijn vrouwelijker. Ik heb een grotere cup en toch lijken ze minder volumineus. Het zijn echte mama-borstjes nu. Als ze leeggedronken zijn, is het wel wennen om ze te zien en voelen. Ik neem soms mijn tijd aan de spiegel om ze te bekijken en experimenteer met nieuwe lingerie. Onderweg in acceptatie dus.

Mijn borsten zijn de beste troost.

Bonnie wordt wel groot op mijn borstjesmelk, geweldig! Bovendien zijn mijn borsten de beste troost, komt ze er bijtanken na de crèche en sterkt de melk haar immuunsysteem. Ik ben overtuigd dat moedermelk de gezondste optie is en zo dankbaar dat het ons lukt haar die te bieden en dat ik het als fijn ervaar. Daarnaast vind ik het ook ecologisch en financieel mooi meegenomen.

Moest er een toekomstige mama naast jou zitten, welk advies zou je haar geven?

Een baby'tje verwelkomen in je leven is echt een hele klus. Volg je intuïtie, geef jezelf en je lijf tijd en bescherm je mentale ruimte.

Volg je intuïtie, geef jezelf en je lijf tijd en bescherm je mentale ruimte.

Zorg, in de mate van het mogelijke, op voorhand voor een veilig financieel gevoel (want er komt een periode met minder inkomen aan), maak tijd om te voelen, ervaren, denken, je te informeren en je te omringen met een groep mensen die je de gepaste steun kunnen bieden tijdens de perinatale periode als je dat nodig hebt (vroedvrouw, kraamhulp, doula, therapeut).

Spreek met je partner en omgeving over de kraamtijd. Het is zo’n intense maar bijzondere periode waarin je baby je erg nodig heeft. Tevens een periode waarin je elkaar en jezelf wat opnieuw moet vinden en waarin je als individu heel andere behoeftes kunt ervaren. Of je je keuzes bewust of volgens je gevoel gemaakt hebt, zal mee bepalen hoe je er achteraf naar kijkt, denk ik.

Vul je diepvries met veel lekkers en gezonds zodat je enkele weken verder kunt. Doe eens iets voor jezelf dat dichtbij je identiteit ligt of iets creatief, dat geeft ademruimte. Zoek je weg in het systeem waarin je werkt. Wil je langer thuis zijn met je kindje, zoek uit hoe dat kan. Mijn mening is: ‘waar een wil is, is een weg.’ Vind je het eerder lastig om vooral te moederen en mis je die andere stukken van jezelf.. zoek dan samen hoe je die terug een beetje kan integreren.

Mijn mening is: waar een wil is, is een weg.

Denk opnieuw na over de toekomstige projecten die je had.. Het kan niet meer ‘en en en en en’ zijn. Een baby vraagt ‘slowfulness’, vertragen en ten volle beleven. De momenten dat ik écht in het hier en nu was met haar, voelde ik hoe diep de liefde ging wortelen. Mijn lief en ik probeerden het een lange tijd met een stuk minder uitgaven te doen… waardoor we tijd konden creëren met Bonnie en voor elkaar. We zijn echt een hecht gezin en ze heeft een goede band met ons beide, dat was voor ons heel belangrijk.

Het kan niet meer ‘en en en en en’ zijn. Een baby vraagt ‘slowfulness’, vertragen en ten volle beleven.

Herinner je je een grappig moment tijdens het voeden?

Bonnie is echt de zon in huis! De voedingsmomentjes zijn vaak heel speels met brabbeltjes, wat trekken en duwen aan de borst, lachen met elkaar. Wanneer iemand in de buurt komt, stopt ze met drinken om die te groeten met een big smile. Ze is zot van haar papa dus wanneer hij in de buurt is, kan ze zich moeilijk focussen en moet ik soms boven gaan voeden.

De laatste paar maanden is ze stapelgek van haar voeten. Ze vindt het heerlijk om af te wisselen tussen mijn tepel en haar voeten. Ze gooit dan haar been in haar nek, pakt haar voetje vast en draait wat rondjes met haar dikke teen in haar mondje en drinkt dan verder. Of ze zit haar been te stretchen als een echte yogi. Zalig om te zien, het brengt ons zoveel plezier en ontspanning!

Welke rol speelt jouw partner in het verloop van de borstvoeding?

Mijn lief steunt me heel erg in mijn keuzes. Ik doe de nachtvoedingen en als compensatie staat hij vaak de eerste op met Bonnie, zodat ik een uurtje langer kan slapen. Hij maakt daar zo’n groot verschil mee! Hij kon geen flesjes geven maar met zijn warmte en innerlijke rust, kon hij Bonnie al dragend heel erg goed troosten. Het was even zoeken naar zijn plek in het begin maar ze kregen al snel een hele goede band. Hij helpt me ook voor mezelf te zorgen. Ik kon echt een betere mama zijn door zijn vele bemoedigingen en geruststellingen.

Hij kon geen flesjes geven maar met zijn warmte en innerlijke rust, kon hij Bonnie al dragend heel erg goed troosten.

Wat is je favoriete borstvoedingshouding?

De schootjeshouding zal ik dan maar zeggen hé. Het is een soort madonnahouding maar ik ondersteun ze meer met mijn benen dan armen. Nu ze wat ouder is, voed ik ze soms dragend, al wandelend door het huis. Ik vind het ook heel fijn om haar te voeden in bad, zo echt nog eens ‘blootje-blootje’.

In de vroege uurtjes voed ik ze graag liggend en snoozen we nog wat samen in het grote bed. Sinds vorige week proberen we al eens de koalahouding, ook heel tof!

Ik heb geen echte favoriet, ik houd van de variatie en pas me aan aan Bonnie. Zolang we onze draai maar vinden!

Waar zie je jezelf staan binnen dit en één jaar (als het op borstvoeding aankomt)?

Het is mijn verlangen om het nog even te kunnen doen maar ik houd mijn blik open. Mijn focus is op dit moment om ons allen tijd te geven om ons aan te passen aan het schema waarin ik terug meer werk. Eens voelen hoe ik dat veelvuldig kolven ervaar en hoe het loopt met de productie.

Toen Bonnie er net was, had ik al zin in nog een baby'tje.. in mijn achterhoofd denk ik daar soms over… wat zou het hormonaal geven als ik terug zwanger zou zijn? Wat zou het doen met de borstvoeding voor haar? En ook.. kan ik dat aan om mijn lichaam beschikbaar te stellen voor baby'tjes een aantal jaar na elkaar?

We zien wel wat de toekomst brengt...

Vat jouw ervaring met borstvoeding samen in 1 zin?

Een warme plek waarin we op een ontroerende en speelse manier samen thuiskomen in dit schone avontuur van moederschap.